-
1 poprzeczka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl -ek( belka) crossbeam; SPORT crossbar* * *f.Gen.pl. -ek1. sport ( w bramce) ( w skoku wzwyż i o tyczce) strzelić w poprzeczkę hit the bar; przeskoczyć poprzeczkę clear the bar; strącić poprzeczkę miss the bar, dislodge the bar.2. ( ścieżka polna) crossroad.3. (listwa, belka) crossbar, crossbeam; podnieść/obniżyć poprzeczkę przen. raise/lower standards; stawiać komuś wysoko poprzeczkę przen. set very high standards for sb, set very ambitious targets for sb; stawiać sobie wysoko poprzeczkę przen. aim high.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poprzeczka
-
2 ścież|ka
f 1. (dróżka) (polna) footpath; (leśna) track; (ogrodowa) path; (parkowa) alley- ścieżką a. po ścieżce along a path2. książk. (sposób postępowania) path 3. Elektron. (pasmo nośnika dźwięku) track 4. Komput. path- ścieżka dostępu (access) path- □ ścieżka rowerowa bicycle lane- ścieżka zdrowia Sport fitness trail- ścieżka legislacyjna Prawo legislative procedure■ być z kimś na wojennej ścieżce to be at loggerheads with sb- wejść a. wkroczyć na ścieżkę wojenną to go on the warpath- chadzać własnymi ścieżkami to be a lone wolf, to go one’s own wayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ścież|ka
См. также в других словарях:
ścieżka — ż III, CMs. ścieżkażce; lm D. ścieżkażek «wąski pas ziemi wydeptany przez ludzi lub zwierzęta albo specjalnie wytyczony i ubity dla pieszych (np. w parkach); wąska droga, dróżka» Wąska, kręta, stroma ścieżka. Ścieżka polna, leśna, górska. Ścieżka … Słownik języka polskiego
ścieżka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. ścieżkażce; lm D. ścieżkażek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała, wąska dróżka polna lub leśna; w mieście: wąski pas ziemi wydeptany przez pieszych (np. w poprzek trawnika) :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poprzeczka — ż III, CMs. poprzeczkaczce; lm D. poprzeczkaczek 1. «listwa, beleczka, kreska idąca w poprzek czegoś» Drewniana, metalowa poprzeczka. Poprzeczka grabi. 2. «ścieżka polna idąca w poprzek zagonów» Szedł poprzeczką do gościńca. 3. sport. «listwa… … Słownik języka polskiego
polny — 1. «znajdujący się, rosnący na polu; żyjący, gnieżdżący się na polu; odbywający się na polu; pochodzący, zebrany z pola» Polny kamień. Polne kwiaty. Roboty polne. ∆ Polna droga, dróżka, ścieżka «droga, dróżka, ścieżka wiodąca przez pole» ∆ Polny… … Słownik języka polskiego
polny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} występujący, rosnący, żyjący na polu, polach; wykonywany na polu, w polu; znaleziony na polu, w polu, przyniesiony z pola itd. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drożyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. drożynanie {{/stl 8}}{{stl 7}} wąska droga, zwykle polna lub leśna; ścieżka, dróżka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Iść wąską drożyną leśną. Jechać konno polną drożyną. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drożyna — ż IV, CMs. drożynanie; lm D. drożynayn «wąska droga; ścieżka, dróżka» Drożyna leśna, polna. Kręta, wąska drożyna. Drożyna wije się, skręca. Iść drożyną … Słownik języka polskiego
dróżka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dróżkażce; lm D. dróżkażek {{/stl 8}}{{stl 7}} wąska droga polna, leśna, ogrodowa itp.; alejka, ścieżka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pójść dróżką na skróty. Wyasfaltować dróżkę. Dróżka wije się wśród pól i łąk. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
